Tak tajemniczo brzmi tytuł naszego piątego sprawozdania, bo chcieliśmy zasygnalizować, co podczas niego wykonywaliśmy. Oczywiście zajęliśmy się tematem związanym ze słynnymi ludźmi Podlasia i nie sposób tutaj nie wymienić Ludwika Zamenhofa- twórcy międzynarodowego języka esperanto. Jednak o tym napiszemy później.
Ostatni etap naszego projektu przypadł na czas trudny i smutny dla naszego narodu. Katastrofa prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem poruszyła nas bardzo, rozmawialiśmy o niej na zajęciach, czytaliśmy w gazetach, w Internecie, oglądaliśmy w telewizji. Doszliśmy do wniosku, że realizując temat słynnych ludzi Podlasia, należałoby przybliżyć sylwetki tych osób, które zginęły pod Smoleńskiem, a były związane z naszym regionem. Przygotowaliśmy zatem prezentację i zamieszczamy ją poniżej.
Uczestniczyliśmy także w uroczystości poświęconej 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej, włączając się do ogólnopolskiej akcji Katyń...ocalić od zapomnienia. Jej celem było zasadzenie na terenie wokół szkoły Dębów Pamięci ku czci ofiar obozów w Kozielsku i Ostaszkowie. Dębami Pamięci uhonorowaliśmy trzech lokalnych bohaterów: post.Policji Państwowej Jana Piotrowskiego, ppor. Feliksa Lechowskiego, st.post. Policji Państwowej Franciszka Nakonecznego. W dalszej części zamieszczamy sprawozdanie z uroczystości i zdjęcia.
Część zajęć poświęciliśmy poznaniu biografii i dorobku jednego z najsłynniejszych ludzi Podlasia- Ludwika Zamenhofa. Wybraliśmy się do Centrum im. Ludwika Zamenhofa (http://www.centrumzamenhofa.pl/strona,o_centrum,185,0,185.html). Pani przewodnik oprowadziła nas po wystawie Białystok młodego Zamenhofa (rewelacyjnie zaprojektowanej przez twórców Muzeum Powstania Warszawskiego) i uczestniczyliśmy w lekcji esperanto. Dowiedzieliśmy się, jak po esperanto powiedzieć bocian - cikonio, jak brzmi tytuł naszego projektu - Vagadoj kun cikonio tra Pollando, a także nauczyliśmy się liczyć. Byliśmy nawet odpytywani przez pana prowadzącego zajęcia. Dla potwierdzenia prawdziwości naszych umiejętności językowych przedstawiamy wypowiedź pani przewodnik, a po prawej stronie umieszczamy album ze zdjęciami z nauki esperanto.
Dzielimy się także wrażeniami po obejrzeniu wystawy.
Kolejną słynną osobą, tak blisko związaną z naszą szkołą jest Tomasz Bagiński. Z informacji uzyskanych od nauczycieli dowiedzieliśmy się, że reżyser był absolwentem Szkoły Podstawowej nr 5 im. Władysława Broniewskiego i w tych samych murach budynku, co my teraz, zgłębiał tajniki wiedzy. Przeglądaliśmy kroniki szkoły, szukając informacji na temat, aktualnie znanego już na całym świecie, producenta animacji. W jednym z udzielonych wywiadów Tomasz Bagiński wspomina, że uczył się w naszej szkole. Na stronach internetowych można zobaczyć jego najnowszą animację - zwiastun ośmiominutowego filmu (streszczającego tysiąc lat historii Polski) wyświetlanego w polskim pawilonie na wystawie Expo w Szanghaju. Umieszczamy poniżej fragment animacji.
Planowaliśmy zrobić prezentację o innych słynnych ludziach Podlasia, m.in.: Łukaszu Górnickim, Janie Klemensie Branickim, Edwardzie Redlińskim, ks. Jerzym Popiełuszko, ks. Michale Sopoćko, Pawle Małaszyńskim, Szymonie Hołowni. Niestety ostatni etap przypadł na trudny okres dla częsci naszej grupy - uczennic z III klasy, gdyż przygotowywały się do egzaminów gimnazjalnych. Już napisały testy, może zdążą wykonać prezentację.
Już wcześniej mieliśmy okazję wspominać o twórczości Tomasza Bagińskiego w sprawozdaniu z II etapu, w którym relacjonowaliśmy wydarzenie kulturalne - IV Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych ŻubrOFFka. Po raz kolejny utrwalamy sobie pewne elementy, sięgając do wcześniejszych wydarzeń. (Podobna sytuacja była w trakcie zwiedzania wystawy w Centrum Zamenhofa - na zdjęciach oglądaliśmy mały kościół farny z konca XIX wieku, pamiętając, że ostatnio w nim byliśmy i słuchaliśmy opowieści pana konserwatora.)
Planowaliśmy zrobić prezentację o innych słynnych ludziach Podlasia, m.in.: Łukaszu Górnickim, Janie Klemensie Branickim, Edwardzie Redlińskim, ks. Jerzym Popiełuszko, ks. Michale Sopoćko, Pawle Małaszyńskim, Szymonie Hołowni. Niestety ostatni etap przypadł na trudny okres dla częsci naszej grupy - uczennic z III klasy, gdyż przygotowywały się do egzaminów gimnazjalnych. Już napisały testy, może zdążą wykonać prezentację.
Już wcześniej mieliśmy okazję wspominać o twórczości Tomasza Bagińskiego w sprawozdaniu z II etapu, w którym relacjonowaliśmy wydarzenie kulturalne - IV Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych ŻubrOFFka. Po raz kolejny utrwalamy sobie pewne elementy, sięgając do wcześniejszych wydarzeń. (Podobna sytuacja była w trakcie zwiedzania wystawy w Centrum Zamenhofa - na zdjęciach oglądaliśmy mały kościół farny z konca XIX wieku, pamiętając, że ostatnio w nim byliśmy i słuchaliśmy opowieści pana konserwatora.)
Pewnie gdybyśmy przygotowywali kolejne sprawozdania, byłoby więcej korespondujących ze sobą wydarzeń, informacji. Jednak z regulaminu projektu wynika, że tak się już nie stanie i może to już znak, by sprawozdań czas kończyć...
1. Prezentacja Katastrofa pod Smoleńskiem. Obywatele miasta Białegostoku.
2. Sprawozdanie i zdjęcia z uroczystości Katyń... ocalić od zapomnienia
Dnia 30.04.2010r. odbyła się w Zespole Szkół nr 5 w Białymstoku na sali gimnastycznej uroczystość poświęcona 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej.
Na początku została wprowadzona flaga państwowa i sztandar Szkoły Podstawowej nr 5 im. Władysława Broniewskiego i wszyscy odśpiewali hymn Mazurek Dąbrowskiego. Pan Dyrektor powitał honorowych gości: panią prezes Rodziny Katyńskiej Krystynę Zawadzką, panią dyrektor Przedszkola Samorządowego nr 21 Barbarę Rzemieniecką, proboszcza parafii pw. MBF ks. Jana Greckiego, dyrektora Muzeum Podlaskiego Andrzeja Lechowskiego - wnuka zamordowanego porucznika. Później rozpoczęła się część artystyczna, w której uczniowie opowiadali o historii zbrodni stalinowskich na przemian z pokazującą się na ekranie prezentacją multimedialną. Widać na niej było m.in. zdjęcia z ekshumacji ciał zamordowanych jeńców, kadry z filmu A. Wajdy Katyń, dokument z rozkazem rozstrzelania więźniów z obozów podpisany przez Stalina. Informacje historyczne były przerywane recytacją wierszy napisanych przez jeńców obozów. W dalszej części głos zabrał pan Andrzej Lechowski i podziękował, że mógł wziąć udział w tak ważnym dla niego wydarzeniu, bo upamiętniającym jego dziadka, którego nawet nie dane było mu poznać.
Po tej części uroczystości wszyscy uczestnicy udali się na skwer przed wejściem do Publicznego Gimnazjum nr 19 Sportowego, by tam posadzić trzy Dęby Pamięci. Zasadzili je wspólnie przedstawiciele : gimnazjalistów, uczniów szkoły podstawowej, przedszkolaków, pan Andrzej Lechowski wnuk zamordowanego porucznika, pan Dyrektor Bogdan Wróbel dla uhonorowania trzech lokalnych patriotów- post.Policji Państwowej Jana Piotrowskiego, ppor. Feliksa Lechowskiego, st.post. Policji Państwowej Franciszka Nakonecznego. Następnie po modlitwie w intencji pomordowanych ks. proboszcz poświęcił dęby- pomniki pamięci.
Na koniec pan dyrektor podziękował gościom, nauczycielom i uczniom za udział w uroczystości.
Po lewej uczestnicy naszego projektu : Paulina, Dawid i Ewelina stoją w poczcie flagowym przed miejscem posadzenia Dębów Pamięci
Pan Andrzej Lechowski sadzi Dąb Pamięci swego dziadka Feliksa Lechowskiego.
Przed modlitwą za zamordowanych jeńców
3. Wizyta w Centrum im. Ludwika Zamenhofa
Pani przewodnik uczy nas wypowiadać w języku esperanto słowa bocian i żubr.
Oglądamy mapę przedwojennego Białegostoku
Przy tej fotografii zatrzymaliśmy się dłużej. Przedstawia ona dwa ujęcia tego samego miejsca- Kościoła Farnego w Białymstoku. Na jednej jest widoczny tylko mały kościółek (koniec XIX w), na drugiej już jest dobudowany duży kościół (władze carskie nie zgodziły się na powstanie nowej , odrębnej świątyni, więc białostoczanie sprytnie ten zakaz ominęli). W takcie wcześniejszego etapu zwiedzaliśmy ten kościół, pan konserwator opowiadał nam o małym kościółku, o elementach, które tam odrestaurowuje (świątynia jest widoczna na górze fotografii), a teraz pani przewodnik poszerzyła naszą wiedzę na ten temat.
Słuchamy płaczu małego dziecka - pani przewodnik opowiada o narodzinach Zamenhofa.
Fotografie przedstawiają rynek białostocki
Dnia 30.04.2010r. odbyła się w Zespole Szkół nr 5 w Białymstoku na sali gimnastycznej uroczystość poświęcona 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej.
Na początku została wprowadzona flaga państwowa i sztandar Szkoły Podstawowej nr 5 im. Władysława Broniewskiego i wszyscy odśpiewali hymn Mazurek Dąbrowskiego. Pan Dyrektor powitał honorowych gości: panią prezes Rodziny Katyńskiej Krystynę Zawadzką, panią dyrektor Przedszkola Samorządowego nr 21 Barbarę Rzemieniecką, proboszcza parafii pw. MBF ks. Jana Greckiego, dyrektora Muzeum Podlaskiego Andrzeja Lechowskiego - wnuka zamordowanego porucznika. Później rozpoczęła się część artystyczna, w której uczniowie opowiadali o historii zbrodni stalinowskich na przemian z pokazującą się na ekranie prezentacją multimedialną. Widać na niej było m.in. zdjęcia z ekshumacji ciał zamordowanych jeńców, kadry z filmu A. Wajdy Katyń, dokument z rozkazem rozstrzelania więźniów z obozów podpisany przez Stalina. Informacje historyczne były przerywane recytacją wierszy napisanych przez jeńców obozów. W dalszej części głos zabrał pan Andrzej Lechowski i podziękował, że mógł wziąć udział w tak ważnym dla niego wydarzeniu, bo upamiętniającym jego dziadka, którego nawet nie dane było mu poznać.
Po tej części uroczystości wszyscy uczestnicy udali się na skwer przed wejściem do Publicznego Gimnazjum nr 19 Sportowego, by tam posadzić trzy Dęby Pamięci. Zasadzili je wspólnie przedstawiciele : gimnazjalistów, uczniów szkoły podstawowej, przedszkolaków, pan Andrzej Lechowski wnuk zamordowanego porucznika, pan Dyrektor Bogdan Wróbel dla uhonorowania trzech lokalnych patriotów- post.Policji Państwowej Jana Piotrowskiego, ppor. Feliksa Lechowskiego, st.post. Policji Państwowej Franciszka Nakonecznego. Następnie po modlitwie w intencji pomordowanych ks. proboszcz poświęcił dęby- pomniki pamięci.
Na koniec pan dyrektor podziękował gościom, nauczycielom i uczniom za udział w uroczystości.
Pan Andrzej Lechowski sadzi Dąb Pamięci swego dziadka Feliksa Lechowskiego.
o
Przed modlitwą za zamordowanych jeńców
3. Wizyta w Centrum im. Ludwika Zamenhofa
Pani przewodnik uczy nas wypowiadać w języku esperanto słowa bocian i żubr.
Przy tej fotografii zatrzymaliśmy się dłużej. Przedstawia ona dwa ujęcia tego samego miejsca- Kościoła Farnego w Białymstoku. Na jednej jest widoczny tylko mały kościółek (koniec XIX w), na drugiej już jest dobudowany duży kościół (władze carskie nie zgodziły się na powstanie nowej , odrębnej świątyni, więc białostoczanie sprytnie ten zakaz ominęli). W takcie wcześniejszego etapu zwiedzaliśmy ten kościół, pan konserwator opowiadał nam o małym kościółku, o elementach, które tam odrestaurowuje (świątynia jest widoczna na górze fotografii), a teraz pani przewodnik poszerzyła naszą wiedzę na ten temat.
Na górnej fotografii dom, w którym się urodził Ludwik Zamenhof, na dole budynek postawiony aktualnie na jego miejscu.
Słuchamy płaczu małego dziecka - pani przewodnik opowiada o narodzinach Zamenhofa.
Po prawej stronie po raz kolejny trafiamy na Kościół Farny
Fotografie przedstawiają rynek białostocki
Ten moment chyba najbardziej zapamiętaliśmy. Pani przewodnik opowiadała, że młody Ludwik był wysyłany po różne zakupy na białostocki rynek. Z głośników słyszeliśmy nawet, jak matka prosi syna o przyniesienie ryby na obiad. Tutaj młody Zamenhof zetknął się z wielonarodowościową społecznością Białegostoku w II połowie XIX wieku: Polakami, Rosjanami, Niemcami, Żydami. Obok fotografii rynku była reprodukcja obrazu Bruegla Wieża Babel, o której rozmawialiśmy na lekcjach. Nie było to przypadkowe, bowiem Zamenhof, mając 10 lat, napisał dramat Wieża Babel, czyli tragedia białostocka w pięciu aktach. Twierdził, że główną przyczyną nieporozumień i sporów między ludźmi jest bariera językowa. Jeden, wspólny język- jak się później okazało język esperanto- miał być rozwiązaniem problemów.
4. Zwiastun Historii Polski w reżyserii Tomasza Bagińskiego - absolwenta ZS nr 5 w Białymstoku
Źródło: http://www.stopklatka.pl/wydarzenia/wydarzenie.asp?wi=65283
4. Spóźniona prezentacja
